نشست خبری فیلم «سرهنگ ثریا»| حداقل فایده فیلم این است که سفید‌سازی پرونده فرقه رجویه را باور نکنیم
نشست خبری فیلم سینمایی «سرهنگ ثریا» به کارگردانی لیلی عاج شامگاه در پردیس سینمایی ملت برگزار شد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، نشست خبری فیلم سینمایی «سرهنگ ثریا» به کارگردانی لیلی عاج شامگاه امروز (14 بهمن ماه) در پردیس سینمایی ملت برگزار شد. در این نشست خبری لیلی عاج کارگردان، جلیل شعبانی تهیه‌کننده، علیرضا برازنده مدیر فیلمبرداری، بابک پناهی طراح صحنه، بهزاد عبدی آهنگساز، آرش قاسمی صداگذار و مهرناز اکبری طراح لباس حضور داشتند.
لیلی عاج درباره انتخاب سوژه فیلم گفت: سال 99 از طرف مرکز هنرهای نمایشی برای چاپ کتاب دعوت شده بودم. بچه گیلان غرب هستم و پدر بزرگم عضو گروه مرصاد بود به همین دلیل از کودکی می‌خواستم آن را بنویسم. همان‌طور که درباره سازمان مجاهدین جستجو می‌کردم تصویری از مادری کنار سیم خوار دارها دیدم که بسیار تاثیر‌گذار بود. کم کم مراحل تحقیق را انجام دادم و با ثریا عبداللهی نازنین که یکی از مادرها بود آشنا شدم و فیلم سرهنگ ثریا شکل گرفت.
عاج در پاسخ به سوالی درباره اینکه فیلمش را جهانی میکند یا خیر، گفت: فکر میکنم وقتی کلیدواژه‌های شما فرزند و مادر و انتظار است فراجهانی صحبت می‌کنید و قطعا می‌تواند کارتان جهانی شود. اگرچه هنوز به نشر بین المللی فکر نکردیم.
شعبانی نیز در پاسخ به این سوال گفت: خاطرم هست وقتی روی فیلمنامه گفت و گو میکردیم می‌گفتیم که این اتفاق ممکن است در هر جایی رخ بدهد و اشرف در هر جایی باشد. خود سوژه بین المللی است و در هر جایی فارغ از اشرف رخ بدهد.
عاج درباره اینکه چرا دوربین او به آن طرف اردوگاه اشرف نرفته است گفت: انتخاب من این بود که دوربین ما این سوی ماجراهای اشرف را روایت کند چون قصه ثریا و مادران بود.
او درباره مستندهایی که در این موضوع ساخته شده است گفت: واقعیت این است هر آن چیزی که درباره کمپ آزادی باشد را دیده‌ام. مستند دخترم سمیه را دیده‌ام. شباهت ناصر روغنگیر با آن کاراکتر اتفاقی است.
عاج در بخش دیگری از این نشست خبری گفت: من امروز میزبان خانواده‌هایی هستم که وقتی فیلم را می‌دیدند چشمانشان تر میشد. امروز خانمی در جمع ما است که 40 سال است اسیر فرقه رجوی است. باید بگویم که از خانواده‌های که اعتماد کردند و با ما همکاری داشتند تشکر میکنم. من روزهای زیادی مهمان خانم عبدالهی بودم و با او حرف می‌زدم و غذا درست میکرد.
وی در پاسخ به سوالی درباره اینکه آیا از فیلم‌های مستندی که در این باره ساخته شده است برداشتی داشته یا خیر گفت: از مستندها برداشتی نداشتم چون اشک و آه مادران درام کافی را به من میداد و از آن مستندها فقط اطلاعات جغرافیایی و مکانی و ... می‌گرفتم.
عاج در پاسخ به سوال دیگری گفت: من یک سوژه زنانه ملتهب دیدم که درام داشت و ترغیب شدم به عنوان اولین فیلم آن را بسازم. حداقل فایده‌ای که این فیلم دارد، این است که سفید‌سازی پرونده فرقه رجویه و مجاهدین را باور نکنیم.
او در پاسخ به سوال دیگری درباره ارتباط پایان بندی فیلم و اتفاقات اخیر با کلیت داستان گفت: این تصاویر پایانی فقط برای بیان فعالیت کنونی این فرقه است. مثل اینکه من فیلمی درباره قبیله‌ای در آفریقا می‌سازم و شما از من می‌پرسید آنها اکنون چه می‌کنند. بخش پایانی فقط برای بیان فعالیت این روزهای این موجودات بود.
این در حال تکمیل است...